OGETA ZAZPIGARREN IPUIÑA

Basauntz mats-orri-jalea

 

Eiztariak basauntza

      artuterakotz,

txakurrakaz atzean

      arin darraikoz.

            An tzan lasterra,

            ta txakurrak lau-oinka

            basauntzak ega.

Geure berna ariñak

            aurre-bidea

artu deutse txakurrai,

baita luzea

            eta azkenean

ostendu jake ederto

            mats-orri pean.

Bildurrak eraginda,

            an geldi geldi

            dago ezkutadua

            or ordu erdi:

            baita ain ixilik.

Ze ez ots bat egin dau,

            ezta zirkinik.

            Bildurra joan, eta

            dakus orria:

kili egiten deutso

            kili bizia.

Andik sabelak

dirautso: Ei! ekazak

            orrako orbelak.

            Kili ta kili gero

            deutso ekiten

mats oriai bein bañan:

            ezta gelditzen.

 

            Ta geroago

            dator bina jatera

            edo geiago.

            Arerioak, diño,

            joon jozak ortik:

            eztok aen usañik,

                  eta ez otsik.

            Jan ta jan bada:

            bildurrak dok aldia,

            dok bere janak.

            Orrien ibiltetik

            gizon argiak

            gordeari igarten

            deutse tokia.

            Arin bai arin

            antxe dira guztiak

            txakur ta armakin.

 

Txakur zaunkak mats-tarra

            dabe uxatu:

            eiztariak su egin,

            ta lurreratu.

            Agur basauntza

            emengoa eginda

            plaust, besterantza.

 

An da esker txar batek

            oi dakarrena:

            kaltea kalte gane

            nosbait atzena.

            Il az, patari?

            ei euntsan ik parkatu

            mats ongillari.